長安十年提示您:看後求收藏(品書網www.vodtw.tw),接著再看更方便。
司機:
&ldo;開車。&rdo;
以後尹歷依舊常看見他,守在大門口,安安靜靜的,天氣漸漸沒那麼冷了,有時候他會刻意讓司機遲些來接,把孫尉抱到附近無人的石階上坐下,也不再強迫他喊哥哥,掏出糖,剝好了就放進他嘴裡。
孫尉木訥,坐在他腿上,幾乎縮成一團。尹歷喜歡給他餵巧克力,孫尉一口含住了,有時候還會用牙齒輕輕咬他手指,蘇蘇麻麻的,很舒服。
尹歷從小一個人長大,沒有同齡人,雖然獨立,難免孤寂,所以那時候,對孫尉說不出的喜歡,特別想有一個這樣的弟弟。
粉嫩雪白的肌膚,圓滾滾的身子,眼睛明亮有神,不大說話,反應略微遲鈍,偶爾做些天真傻事,惹得人忍不住狠狠抱緊他。
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>