長安十年提示您:看後求收藏(品書網www.vodtw.tw),接著再看更方便。
畢竟都滲了水,貼著身體更加難受。
喬抑聲脫下外套,披在林新身上,把人裹緊了抱在懷裡,又將車裡的溫度調高。這裡是市郊,離公寓還有一段車程,他把林新的手捉過來,握在掌心裡慢慢揉搓,又將他的臉緊貼著自己,一陣陣冰寒刺骨,再看看林新,臉色蒼白,呼吸都很淺。
喬抑聲把他抱坐在自己腿上,下意識就伸手摸了摸林新的肚子,果然癟得很,猜他晚上根本沒吃飯。林新體力算是很好的,淋了點雨,也不至於立刻就昏了過去。一晚上沒進食,那就難免了。
喬抑聲在他側臉親了一口,將他腦袋埋進自己的頸項間,催促司機再開快些。又把林新的鞋襪脫了,把腳擦乾淨,挑了件毛毯,緊緊纏上去,讓他更暖和一些。
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>